Söz gelimi

 
-Güven, korkuları yenerek kazanılabilirdi ve bizler sabretmeyi beceremedik.

     Öncelikle kendimizi tanımlayalım , kısa sözlerde öz yol alalım.Bazen öyle bir susalım ki , anlam çıkarsınlar , ders alsınlar kulaklarını tıkayıp sözlerini sıralayanlar. Seni takip etmeyi istemezler ,yol senin yolun dur. Kafamızı çevirmeyelim geriye ve  yere bakarak yürüyelim , toprağı izleyelim iz bıraksın ayaklarımız. Karşıya bakarsan bir şey göremezsin , geleceği göremezsin. Ama gözün arkada kalmasın attığın her adım seni zaten ileriye taşıyacak. İzlerin derin olsun, acısı derin, birazda şefkatli , gözlerimiz dolarak izleyelim seni.

   Ulaşacaksın bir gün , avuçların boş kalacak ama ruhun huzurlu. Ne geriye gitmek isteyeceksin o an ne de ileri. Orada kalmak o anı sonsuza kadar yaşamak isteyeceksin .Takılıp kaldı diyecekler belki üzmeye çalışacaklar seni. Etrafında bir çember kurup , üzerine gözlerini dikecekler. Ulaşamadılar onlar çünkü. Yürümeyi öğrenemediler , anı yaşayamadılar. Sen kal orada , geçmişe gitme o anda. Boynunu büküp adım atmamak ruhunun ilerlemediği anlamına gelmez. Evet, artık senin adım atmana gerek kalmadı, çünkü gözlerin ve fikirlerin o görevi devraldı.